ἐπὶ Ἀβιαθὰρ ἀρχιερέως

Pedro Lara 7:04:00 No hay comentarios

ΚαὶεἰσελθὼνπάλινεἰςΚαφαρναοὺμδι’ἡμερῶνἠκούσθηὅτιἐνοἴκῳἐστίνκαὶσυνήχθησανπολλοὶ,ὥστεμηκέτιχωρεῖνμηδὲτὰπρὸςτὴνθύραν,καὶἐλάλειαὐτοῖςτὸνλόγον.καὶἔρχονταιφέροντεςπρὸςαὐτὸνπαραλυτικὸναἰρόμενονὑπὸτεσσάρων.καὶμὴδυνάμενοιπροσενέγκαιαὐτῷδιὰτὸνὄχλονἀπεστέγασαντὴνστέγηνὅπουἦν,καὶἐξορύξαντεςχαλῶσιτὸνκράβαττονὅπουὁπαραλυτικὸςκατέκειτο.καὶἰδὼνὁἸησοῦςτὴνπίστιναὐτῶνλέγειτῷπαραλυτικῷ·Τέκνον,ἀφίενταίσουαἱἁμαρτίαι.ἦσανδέτινεςτῶνγραμματέωνἐκεῖκαθήμενοικαὶδιαλογιζόμενοιἐνταῖςκαρδίαιςαὐτῶνΤίοὗτοςοὕτωςλαλεῖ;βλασφημεῖ·τίςδύναταιἀφιέναιἁμαρτίαςεἰμὴεἷςὁΘεός;καὶεὐθὺςἐπιγνοὺςὁἸησοῦςτῷπνεύματιαὐτοῦὅτιοὕτωςδιαλογίζονταιἐνἑαυτοῖς,λέγειαὐτοῖςΤίταῦταδιαλογίζεσθεἐνταῖςκαρδίαιςὑμῶν;τίἐστινεὐκοπώτερον,εἰπεῖντῷπαραλυτικῷἈφίενταίσουαἱἁμαρτίαι,ἢεἰπεῖνἜγειρεκαὶἆροντὸνκράβαττόνσουκαὶπεριπάτει;ἵναδὲεἰδῆτεὅτιἐξουσίανἔχειὁΥἱὸςτοῦἀνθρώπουἀφιέναιἁμαρτίαςἐπὶτῆςγῆς,—λέγειτῷπαραλυτικῷΣοὶλέγω,ἔγειρεἆροντὸνκράβαττόνσουκαὶὕπαγεεἰςτὸνοἶκόνσου.καὶἠγέρθηκαὶεὐθὺςἄραςτὸνκράβαττονἐξῆλθενἔμπροσθενπάντων,ὥστεἐξίστασθαιπάνταςκαὶδοξάζειντὸνΘεὸνλέγονταςὅτιΟὕτωςοὐδέποτεεἴδαμεν.Καὶἐξῆλθενπάλινπαρὰτὴνθάλασσαν·καὶπᾶςὁὄχλοςἤρχετοπρὸςαὐτόν,καὶἐδίδασκεναὐτούς.καὶπαράγωνεἶδενΛευεὶντὸντοῦἈλφαίουκαθήμενονἐπὶτὸτελώνιον,καὶλέγειαὐτῷἈκολούθειμοι.καὶἀναστὰςἠκολούθησεναὐτῷ.Καὶγίνεταικατακεῖσθαιαὐτὸνἐντῇοἰκίᾳαὐτοῦ,καὶπολλοὶτελῶναικαὶἁμαρτωλοὶσυνανέκειντοτῷἸησοῦκαὶτοῖςμαθηταῖςαὐτοῦ,ἦσανγὰρπολλοὶκαὶἠκολούθουναὐτῷ.καὶοἱγραμματεῖςτῶνΦαρισαίωνἰδόντεςὅτιἐσθίειμετὰτῶνἁμαρτωλῶνκαὶτελωνῶν,ἔλεγοντοῖςμαθηταῖςαὐτοῦὍτιμετὰτῶντελωνῶνκαὶἁμαρτωλῶνἐσθίει;καὶἀκούσαςὁἸησοῦςλέγειαὐτοῖςΟὐχρείανἔχουσινοἱἰσχύοντεςἰατροῦἀλλ’οἱκακῶςἔχοντες·οὐκἦλθονκαλέσαιδικαίουςἀλλὰἁμαρτωλούς.ΚαὶἦσανοἱμαθηταὶἸωάνουκαὶοἱΦαρισαῖοινηστεύοντες.καὶἔρχονταικαὶλέγουσιναὐτῷΔιὰτίοἱμαθηταὶἸωάνουκαὶοἱμαθηταὶτῶνΦαρισαίωννηστεύουσιν,οἱδὲσοὶμαθηταὶοὐνηστεύουσιν;καὶεἶπεναὐτοῖςὁἸησοῦςΜὴδύνανταιοἱυἱοὶτοῦνυμφῶνοςἐνᾧὁνυμφίοςμετ’αὐτῶνἐστιννηστεύειν;ὅσονχρόνονἔχουσιντὸννυμφίονμετ’αὐτῶν,οὐδύνανταινηστεύειν.ἐλεύσονταιδὲἡμέραιὅτανἀπαρθῇἀπ’αὐτῶνὁνυμφίος,καὶτότενηστεύσουσινἐνἐκείνῃτῇἡμέρᾳ.Οὐδεὶςἐπίβλημαῥάκουςἀγνάφουἐπιράπτειἐπὶἱμάτιονπαλαιόν·εἰδὲμή,αἴρειτὸπλήρωμαἀπ’αὐτοῦτὸκαινὸντοῦπαλαιοῦ,καὶχεῖρονσχίσμαγίνεται.καὶοὐδεὶςβάλλειοἶνοννέονεἰςἀσκοὺςπαλαιούς·εἰδὲμή,ῥήξειὁοἶνοςτοὺςἀσκούς,καὶὁοἶνοςἀπόλλυταικαὶοἱἀσκοί.ἀλλὰοἶνοννέονεἰςἀσκοὺςκαινούς.Καὶἐγένετοαὐτὸνἐντοῖςσάββασινπαραπορεύεσθαιδιὰτῶνσπορίμων,καὶοἱμαθηταὶαὐτοῦἤρξαντοὁδὸνποιεῖντίλλοντεςτοὺςστάχυας.καὶοἱΦαρισαῖοιἔλεγοναὐτῷἼδετίποιοῦσιντοῖςσάββασινὃοὐκἔξεστιν;καὶλέγειαὐτοῖς·ΟὐδέποτεἀνέγνωτετίἐποίησενΔαυείδ,ὅτεχρείανἔσχενκαὶἐπείνασεναὐτὸςκαὶοἱμετ’αὐτοῦ;πῶςεἰσῆλθενεἰςτὸνοἶκοντοῦΘεοῦἐπὶἈβιαθὰρἀρχιερέωςκαὶτοὺςἄρτουςτῆςπροθέσεωςἔφαγεν,οὓςοὐκἔξεστινφαγεῖνεἰμὴτοὺςἱερεῖς,καὶἔδωκενκαὶτοῖςσὺναὐτῷοὖσιν;καὶἔλεγεναὐτοῖςΤὸσάββατονδιὰτὸνἄνθρωπονἐγένετο,καὶοὐχὁἄνθρωποςδιὰτὸσάββατον·ὥστεκύριόςἐστινὁΥἱὸςτοῦἀνθρώπουκαὶτοῦσαββάτου.